W grudniu 2016 r. ukazały się dwie nowe, niezwykle cenne pozycje wydawnicze dotyczące dawnego sądownictwa kryminalnego. Pierwsza autorstwa prof. Jacka Wijaczki, znawcy procesów o czary w Rzeczypospolitej pt. “Kościół wobec czarów w Rzeczypospolitej w XVI-XVIII wieku (na tle europejskim)” (Wydawnictwo Neriton). Jego nowa książka rzuca nam światło na stosunek Kościoła do procesów o czary, jego zaangażowanie w tropienie i skazywanie osób posądzonych o czarostwo. Badania prof. Wijaczki dowodzą, że niejednokrotnie mamy do czynienia z mitami i stereotypami. W rzeczywistości w okresie największego nasilenia procesów o czary w Rzeczyspospolitej, czyli w XVI-XVII stuleciach trafiały na stosy ofiary z wyroku sądów świeckich, a nie kościelnych. Znajdziemy w niej odpowiedzi na pytanie, jaki stosunek do zjawiska czarostwa miał zwykły kler, czy biskupi w ówczesnej Polsce.
Druga to dwutomowe dzieło pt. “Pardubícké smolné kníhy 1538-1626” wydane przez Uniwersytet w Pardubicach, autorstwa Jindřicha Francka, znanego w Czechach badacza działalności wymiaru sprawiedliwości. Autor ten, zajął się tym razem opracowaniem zachowanych do dziś tzw. czarnych ksiąg miasta Pardubic. Po krótkim, ale treściwym wprowadzeniu znajdziemy tam edycję zachowanych tomów. Świadczą one o „bogatym” życiu przestępczym w tym mieście, działalności wymiaru sprawiedliwości oraz egzekwowaniu orzeczonych kar. Pozycja ta zawiera też słownik wyrazów, które wyszły z użycia lub zmieniły znaczenia, niezbędny w tego typu publikacjach. Dodano też wykaz osób, miejsc i rzeczowy.